ANAΓΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΗ – ΠΟΙΑ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ

Όλες οι ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στο δούναι και λαβείν.Δίνουμε στους άλλους και περιμένουμε να ειπράξουμε από αυτούς.Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην έχει ανάγκες υλικής και συναισθηματικής φύσης.Συναισθηματικές ανάγκες όπως είναι η ακεραιότητα , η αυθεντικότητα, η αυτοαξία, η πληρότητα, η δημιουργικότητα, η αγάπη , η αποδοχή καθώς και ανάγκες που ανήκουν στο υλικό επίπεδο όπως το νερό, η τροφή , η στέγη, η προστασία, η ξεκούραση.Νιώθουμε ικανοποίηση όταν οι ανάγκες μας αυτές καλύπτοναι και δυνασχετούμε όταν είναι ανικανοποίητες.Συνήθως τα αρνητικά συναισθήματα όπως η μνησικακία, ο θυμός και η απόρριψη ενεργοποιούνται όταν περιμένουμε από κάποιο άλλο άτομο να μας τις καλύψει ,πολλές φορές και με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Όταν όμως αυτό δε συμβαίνει είτε γιατί δε θέλει, είτε γιατί δεν μπορεί και όταν το αίτημα γίνεται απαίτηση τότε αυτά ενεργοποιούνται εκατέρωθεν και από τις δύο πλευρές.Τέτοια δυσάρεστα συναισθήματα τα οποία έχουν και πολύ άσχημο αντίκτυπο καί στη σωματική μας υγεία δεν έχουν κανένα λόγω να υφίσταται όταν μέσα μας καλλιεργήσουμε την πεποίθηση ότι όλες μας οι ανάγκες έχουν ήδη καλυφθεί από γνωστές και απρόσμενες πηγές με θεικούς τρόπους, πριν καν αντιληφθούμε την ύπαρξή τους.Απελευθερώνουμε τον εαυτό μας με τον τρόπο αυτό από το να μένουμε προσκολλημένοι σε συγκεκριμένους ανθρώπους και καταστάσεις και ανοιγόμαστε στους άπειρους τρόπους και δυνατότες που μας δίνει ο δημιουργός να τις ικανοποιήσουμε από άλλες πηγές .

Οι ενσταλλάξεις είναι μια από τις τεχνικές που χρησιμοποιούμε στη μέθοδο Θήτα και σημαίνει ότι φέρω τη θεική ερμηνεία μιας έννοιας σε αυτόν που επιθυμεί να τη λάβει που είναι ισορροπημένη και δε βάλλεται από πεποιθήσεις κοινωνικές ή οικογενειακές.Την ερμηνεία δηλαδή μιας έννοιας που μπορει κάποιος ποτέ να μην έχει νιώσει στη ζωή του , λόγω των προσωπικών του βιωμάτων, από τη θεική της όμως σκοπιά και σημασία.